Besluit bij bouwstuk Diogenes

Een van de bekendste muurschilderingen uit het Vaticaans museum is de Stanze van Rafaël die ‘De school van Athene’ uitbeeldt; grote denkers en geleerden uit de Oudheid zijn docerend, denkend en discussiërend weergegeven. Centraal staan Plato en Aristoteles. Rond hen wandelen of staan grote geesten als Pythagoras, Averroës en Euclides, de man van de gulden snede, met zijn passer. In dit uitsluitend mannelijk gezelschap is er 1 persoon die zich niet met een andere occupeert; Het is Diogenes die lang uitgestrekt op de trappen ligt met bloot bovenlijf en blote benen, nonchalant, zich niets aantrekkend van het geleerde gezelschap rond hem. Deze individualist is de ‘beschermheilige’ van onze werkplaats.

(...)

Werkplaatsen hebben meestal mooie, betekenisvolle namen.

(...)

Maar onze naam is ook een naam om fier op te zijn. Diogenes, de meester in het omkeren van de dingen, de meester voor wie geluk betekende niets nodig hebben, de zoeker naar waarheid maar zoals we weten is de waarheid zelden zuiver en nooit eenvoudig. Diogenes de moedige, want zoals onze B.:  zei : Om de waarheid te spreken is er nog meer moed nodig dan om de waarheid te denken.

Laat ons de principes van Diogenes in onze harten blijven opnemen, trouw aan de pareisia zeggen wat we denken, ons in ons spreken met hart en ziel openstellen voor anderen en zeker geen vriendschap laten verbreken door een zoute vis.