Bedenking redenaar over "Frituur Grande Place"

Vandaag bereikte ons het bericht dat een friettent in Kortrijk zijn Franse naam ‘Grande Place’ moet veranderen in Grote Markt. Bij toekomstige aanvragen voor zaken met een Franse naam zal de schepen in kwestie telkens "een Vlaams tegenvoorstel" doen, wat volgens de lokale politicus ook de verkoop ten goede zal komen. Het Geckofestival in Merchtem moet het Hagedisfestival worden.enz. Fraye historie ende al waer !

Het Kunstenfestivaldesarts, dat deze maand in Brussel van start ging, was de gedroomde aanleiding voor Geert Van Istendael om naar de meertalige en veelzinnige stad te kijken. Hij noemde Brussel een van de zeldzame steden in Europa die koppig twee zeer verschillende en zeer ongelijke talen wil blijven erkennen. En hij gaat verder: 

"Praag kennen we als de stad waar Franz Kafka schreef in het Duits en Jaroslav Hašek in het Tsjechisch, hij schonk ons de brave soldaat Švejk. In Roestsjoek een stad in Bulgarije, kwam Elias Canetti ter wereld, Nobelprijs literatuur 1981. Hij schreef in het Duits, maar dat was niet zijn moedertaal. Moedertaal was in zijn stad een rekbaar begrip. Een middenstander die zich een beetje respecteerde, sprak een taal of vijf. Of Czernowitz, de geboortestad van de grootste dichter uit de Duitse taal sinds 1945, Paul Celan. In Czernowitz zag je op de straatnaamborden drie talen en twee alfabetten. In de gemeenteraad debatteerde men over de toevoeging van een vierde taal. Maar toen brak de Eerste Wereldoorlog uit en werd alles anders. In al die steden (en er zijn er veel meer) is de meervoudigheid gesmoord in bloed. Oorlog en massamoord hebben die steden gezuiverd tot slechts één dimensie overschoot en mijn woordenschat is echt niet overdreven."

Laat ons onze alom benijde meertaligheid niet alleen als een voordeel zien , maar vooral als een voorrecht, als een unieke kans die we voor geen prijs willen missen.